ಭೋರೆಂದು ಸುರಿದು ಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ……

ನಡುನೆತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ನಗುವ ಸೂರ್ಯ
ನಕ್ಕಷ್ಟೂ ಸುಡುತ್ತಿದೆ ಬಿಸಿಲಧಗೆ
ಬೇಸಿಗೆಯ ಮೊದಲ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ
ಬತ್ತಿವೆ ಕೆರೆ ಹಳ್ಳ ತೊರೆ
ಭಾನು ಭುವಿಗೆ ಬೇಕೀಗ
ತಂಪನೆರೆಯುವ ಮಳೆ

ಅಳಿದುಳಿದ ತಳಕಂಡ ನೀರಲ್ಲಿ
ಸಾವಿನಂಚಿಗೆ ಸರಿದ ಮೀನರಾಶಿ
ಬೆರಣಿಯಾದ ನದಿ ಹೂಳಲ್ಲಿ
ಹುಳಗಳ ಹುಡುಕುತಿದೆ ಬಾನಾಡಿ
ಕಣ್ಣಬಿಂಬದಲಿ ಮಿಂಚುವ ಬದುಕುವಾಸೆಗೆ
ಹನಿಯಬೇಕು ಮಳೆಹನಿ

ಬಾಯಾರಿದೆ ಸುತ್ತಲಿನ ಹಸಿರು
ಬೆಟ್ಟಗುಡ್ಡಗಳು ಬಸವಳಿದಿವೆ ಬಾಯ್ತೆರೆದು
ಆಳೆತ್ತರದ ಅಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಕಸುವಿಲ್ಲ
ಮರಳ ರಾಶಿಯ ತುಂಬ ಕಾದ ಕೆಂಡದುಂಡೆಗಳು
ಬರಗಾಲ ಸರಿಸಿ ನಗುವ ಬಿತ್ತಲು
ಬರಬೇಕು ಒಮ್ಮೆ ವರ್ಷಧಾರೆ

ಸುಡುನೆಲದಲ್ಲಿ ಸಾಗುವ ಮಂದಿಯ
ಮೈತುಂಬ ಖಾಲಿ ಕೊಡಗಳ ಭಾರ
ನಡೆದಷ್ಟು ದೂರ ದಾರಿ ಸಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ
ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಆಳಕ್ಕಿಳಿದ ನೀರಲ್ಲಿ ಆಸರೆಯ ಕೆಸರಬಿಂಬ
ಮೊಗೆಮೊಗೆದು ತುಂಬಿದರೂ ತುಂಬುತ್ತಲಿಲ್ಲ ಕೊಡ
ಹೊತ್ತು ಏರುವ ದಣಿವಲ್ಲಿ ಬೆರೆಯುತಿದೆ ಕಣ್ಣೀರು ಬೆವರಲ್ಲಿ

ಕಡಿದ ಮರ ಬೋಳಾಗಿಸಿದ ಭುವಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ
ಮಳೆ ಸುರಿದು ಹರಿದ ನೀರಿಗೆ
ಮರುಕ ಪಟ್ಟವರಿಲ್ಲ
ಮಳೆ ಸಾಕೆಂದು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟವರೇ ಆಗ ಎಲ್ಲ
ಪರಿಣಾಮ ನಳದ ಬಾಯಿಂದ
ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುವ ನೀರಹನಿ ಇಂದು ಜಲಾಮೃತ

ನಾವು ಅರಿತಷ್ಟೂ ದಡ್ಡರಾದದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚು
ನಮ್ಮ ಮೈಮನ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದೆ ಲೋಭ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಕಿಚ್ಚು
ನೀನೆಷ್ಟು ತಿಳಿಹೇಳಿದರೂ ಅಷ್ಟೆ
ನಮ್ಮ ಮನ ಕೊಳೆತು ನಾರುವ ತಿಪ್ಪೆ
ಸಾಕಿನ್ನು ಶಿಕ್ಷೆ ಓ ಮಳೆರಾಯ
ಭೋರೆಂದು ಸುರಿದು ಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ ಮನದಣಿಯೆ

 * ಧರ್ಮಾನಂದ ಶಿರ್ವ