ಅಂತರಾಳದ ತಾಕಲಾಟ ಸುಡುತ್ತಿದೆ ಒಳಗೊಳಗೆ ಬೆಂದ ಮನವು ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿದೆ ಹೊರ ಹಾಕಲು ತನ್ನ ಬೇಗುದಿಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಿದೆ ಕೇಳುವ ಕರ್ಣಗಳ ಅರಸುತ್ತಿದೆ ಹೊರ ಹಾಕಲಾಗದ ಸತ್ಯದ ಕೋಟೆಯದು ಕಾವಲು ಕಾಯುತ್ತಿದೆ ಸುತ್ತುವರಿದು ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿದೆ ಉಸಿರು ಬಿಡಲು ನಿಡಿದಾದ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಹೃದಯವದು ನಲುಗುತಿದೆ ಭಾವನೆಗಳನು ಹೊತ್ತು ಮುಲುಗುತಿದೆ ಆಪ್ತಸಖಿಗಾಗಿ ಮನವದು ಕಾಯ್ದಿದೆ ಕಾಣದೆ ಕಂಗಾಲಾಗಿ ಮನ ಸೋತಿದೆ ಕಾಯ್ದು ಕುಳಿತಿರುವಳು ಅವಳಲ್ಲಿ ಅಂತರಂಗದ ಪಡಸಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಪಗಡೆ ಹಾಸು ಹಾಸಿ ಭಾವನೆಗಳ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ದಾಳ ಉರುಳಿಸುತ್ತ ಭಾವ ಹೆಕ್ಕುವ ಸಖಿಯ ಪ್ರತೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ *****

1 thought on “ಅಂತರಾಳ”
Nice poem